PENTA - REPETITIE

 

Vijf vrouwen, alle actief in gerenommeerde ensembles, beslisten om ook samen te musiceren. Twee violen, twee altviolen en een cello, het is een mooi snarenpallet.
 

Ik mocht erbij zijn als ze nog eens zouden repeteren. Die vrouwen bespelen hun instrument alsof het hen geen moeite kost, maar wat ze hier doen is meer studeren dan repeteren. Dat laatste doen ze thuis.
 

Hier waren ze om elkaar te inspireren. Dat doen ze door naar elkaar te luisteren, elkaar laten weten hoe het klinkt. “Het is iets teveel tatatatiiiii, maar het zou beter tatatati zijn”. Ze doen dat met het grootste respect voor elkaar zonder niet te durven zeggen wat ze willen zeggen. Wat ze willen is dat het beter klinkt zoals ze vinden dat de muziek zou moeten klinken. Zonder pathos, zonder overdrijvingen, zonder gierigheid, zonder ego.
 

Met het gebrek eigen aan gebaren geven ze aan het zou moeten klinken en vragen of de ene naar de andere zou willen kijken als ze moet afwerken. Leiden zonder leider te zijn.

 

Je zou eigenlijk willen dat onze bestuurders, de mensen met wie je samenwerkt, de hele wereld, zo met elkaar omgaat. De wereld zou veel beter klinken.

 

Ze zijn met vijf, noemen zich Penta maar heten  Helena Druwé en Barbara Erdner - viool.

Bernadette Verhagen en Esther van der Eijk – altviool en Tine Van Parys - cello

​

Deze opname dateert van meer dan een jaar geleden. Ondertussen heeft Barbara het ensemble verlaten en heeft Matthea de Muynck haar plaats ingenomen.

​

Ik zou nog eens willen langsgaan.

Verzachtende omstandigheden.