RECENT WORK | Mijnsite

RECENT WORK

At the courtyard, one little girl is not impressed by the quarrelling between her parents and their neighbours

Designmuseum.

Ghent

Concerthall.

Bruges.

Nieuwpoort.
Albert I - laan.

It was the last week we could see this remarcable cosy sea-architecture.

A week later, it was demolished.

Moving her mirror to another appartment.

Soms ben ik mij een beetje voyeur. Zoals u.

Op een terrasje mensen observeren, hun dialogen volgen.
Het is een geliefkoosde bezigheid van heel veel mensen. Een terrasje doen.
Deel uitmaken van een soort theater.

En als ik alleen ben, mijn alleen zijn laten opeten door anderen.

En omdat ik die onweerstaanbare drang voel om toch iets te doen fotografeer ik.

Ik mag er niet aan denken om zo maar op een terrasje te zitten en niets te doen.

Dat heb ik van thuis meegekregen.
DOE IETS NUTTIGS.
Mijn vader herinnerde mij daar voldoende aan. Vooral tijdens de vakanties. Mijjn vader meer dan mijn moeder.

Ik heb hier op het De Coninckplein in Antwerpen iets nuttigs gedaan.

untitled image

Zij drinkt een wit wijntje, hij een cola.

Zijn linker hand houdt haar rechter leuning zelfverzekerd vast.

Haar linkerhand volgt haar vrouwelijke intuïtie.

On 20 october 2018, my mother in law left her huge house to join her husband who stayed at a residential care center, due to his dementation.

For more than two years, they lived together in a small flat of a nursing home.

The last weeks were the hardest.

Every hour, she left her chair to caress his hands or his cheeck, just to let him know she still was there.

Then, for a few seconds, his eyes and his mouth responded.

I was unable to catch the way they were smiling to each other.

Dit is mijn gedementeerde schoonvader. In het begin was het lastig voor hem en voor ons. We geraakten niet meer in zijn hoofd en hij niet meer in het onze.

Dat was pijnlijk.

Hier lijkt het of hij afziet maar dat is niet zo. Zijn hersenen weigerden op het einde om nog alle spieren te doen werken zoals ze ooit deden.

Ik vroeg mijn schoonmoeder om toch zijn bril op te zetten, zodat ik hem zag zoals ik hem altijd gezien had, met bril.

Hij lag stilletjes zijn einde in te vullen met de foto's van zijn vier kinderen naast hem. Ik trouwde de tweede van rechts.

Op zaterdagmorgen kreeg ze een telefoontje, dat het niet zo goed meer ging met hem. Een kwartier later stond ze aan zijn bed en na enige tijd blies hij zijn laatste adem uit.

Eén van mijn dochters zei: we hebben elkaar nooit gezegd dat we van elkaar hielden toen het nog kon. Dat was ook niet nodig en in zijn generatie was dat niet de gewoonte. Later heeft ze het wel gezegd maar ze weet niet meer of hij het nog verstond. Maar dat was ook niet nodig.

We wisten dat we van elkaar hielden.

________________________

Although he could hardly see anymore, I proposed to put on his glasses.
That's the way I will always remember him, wearing his glasses.

He was waiting to slowly pass away in the presence of the photographs of his four children.

I married the girl, second from the right.

One week after this picture, on saturday morning, she got a phonecall, things were not going so well with him.

Twenty minutes later she arrived.
A few minutes later, his last breath left his body.

As one of my daughters said: he never said he loved us. His generation was not so generous by saying I love you.

We knew we loved each other.

A father and his son.

On Sunday morning, this couple is ready for a trip with their carefully maintained MGA.

For genertaions, Morris Garage made nearly handmade sportscars. Driving an MG was just for the fun of riding. After some troubled years, MG was overtaken by the BMW Rover-group.

In 2005 the curtain finaly fell over this mythical sportscar.

Recently, the label was bought by a Chinese cargroup who tries to introduce it's electric driven cars on the European market.

At the citadel of Namur, some war figures play as if they reconquered the Ardennes.

This game is only possible for they are on the winning side.

Heavy weather at underground parking.

Dinant.

untitled image

The girl at the right jumped from her bike and asked the other cyclists to help to push this unfortunate van from the crossing.

Sint-Pietersstation.

Gent.

After the autumn storm.

Nieuwpoort.

Since dogs were domesticated, they are also useful by aproving the new boots of their mistresses.

Shopping

Sales.

Nieuwpoort.

untitled image

Autumn at Nieuwpoort

Exhibition of Kurt Corbijn at the cultural centre Scharpoord,

Knokke.

So called architectural brutalism of the seventies.

untitled image

untitled image

untitled image

untitled image

Car-free sunday.

Brussels.

Op de autovrije zondag in Brussel sprongen skaters van dit verhoog tot grote vreugde van iedereen. Om begrijpelijke redenen kwam de politie tussen. Er werd een beetje teveel bezit van de stad genomen en in corona-tijden kan en mag zoiets niet.

Noah was één van de beste en populairste jumpers. Hij vroeg nog mooi of ze toch niet verder mochten springen.

Politieagent zijn is niet altijd je hart volgen.

________________________

Noah was one of the most succesfull scate jumpers.

After a half an hour, the police ended this spontaneous trial.

Noah wondered why they could not go on.

In these corona-times, even for policemen it is difficult to say no.

In de Volderstraat in Gent vindt u de toegang tot de plechtstatige aula van de rijksuniversiteit. In Gent zijn ze nog altijd fier dat we in 1819 van koning Willem de toestemming kregen om een eigen universiteit op te richten. Dat wil zeggen: Nederland betaalde de professoren, Gent investeerde in gebouwen.

In 1826 kon architect Louis Roelandt de bouwheer tevreden bijstaan bij de oplevering.

Eén keer per jaar gaat die monumentale poort open voor de inauguratie van het nieuwe academiejaar.

De rest van het jaar is het de speelplaats voor jongeren die er hun kunsten tonen aan de voorbijgangers die drie treden lager zicht hebben op dit kleine nutteloze eiland in een volle stad.

Hij heet Stan en zoekt zijn weg door de universiteit van het leven.

In a chambre orchestra, as there is no conductor, the musicians have to conduct each other by their looks.

Bij kamerconcerten moeten de spelers al evenveel naar elkaar kijken als naar hun partituur, daar er geen dirigent is om hen te leiden.

Muziek maken is dan samen spelen en vooral elkaar sturen.

untitled image

Play yard.

Kortrijk.

untitled image

untitled image

untitled image

untitled image

untitled image

untitled image

untitled image

untitled image

Leaving the station for conquering town.

Bruges.

untitled image

Brasserie Verschueren at Sint-Gillis (Brussels) is a well respected popular café. It's interior smells the interbellum and feels as contemporary as nearly a century ago.

It's castelein is a former anarchist and terrorist who, after years of detention, now gently provides his customers of beers and teas.

Which proves people can rebuild their life, inspite of the cruel things they did.

Only in the basement, where the toilets are, the sence of anarchie hasn't gone.

JOHAN RUTGEERTS PHOTOGRAPHY